dinsdag 19 maart 2013

Collini

De zaak Collini

Hans Meyer, een oorlogsmisdadiger, werd in 1969 door Fabrizio Collini bij de Duitse justitie aangegeven als moordenaar van een grote groep gijzelaars. Vergeefs: Meyer werd vrijgesproken. Dat komt door een gemene wet van Eduard Dreher, een berucht advocaat in het Derde Rijk, die het voor elkaar kreeg dat oorlogsmisdaden uit Drehers beste tijd verjaard werden verklaard. Ferdinand von Schirach neemt dit gegeven als uitgangspunt voor zijn laatste, veel bejubelde boek De zaak Collini.

Nazi-verleden

Een bejaarde industrieel, Hans Meyer,  wordt in een hotelkamer bruut vermoord door een man, Collini, die zichzelf meteen overgeeft aan de politie. De advocaat  Caspar Leinen komt erachter dat hij het slachtoffer kent. Meyer was als een soort grootvader om. De grootvader van Ferdinand Baldur von Schirach was Reichsjugendfuhrer en leidde als Reichsstatanhalter de afvoer van de Weense joden. Ferdinand wilde schrijven over het Nazi-verleden van zijn grootvader en de gewetensconflicten die zijn kleinzoon daar nog mee heeft.

Schlink

De paralellen met het boek De voorlezer van Berhard Schlink zijn natuurlijk snel getrokken. De zaak Collini is eigenlijk een thriller over het strafrecht en de strijd om dat zuiver te houden en toe te passen. Wie dader is hangt van de wet af. En Schirach maakt je deelgenoot van zijn woede om een wet die de rechtsstaat aantast. Op de laatste pagina van het boek is dat wetsartikel ook afgedrukt, heel griezelig. Elk land moet in het reine komen met zijn verleden. Zie momenteel Argentinie (Julio Poch, Zorreguieta) en Spanje (burgeroorlog). Om een ingewikkeld moreel, ethisch probleem te verwerken in een rechtbankthriller is een goede keuze.

dinsdag 12 februari 2013

Copyright en Creative Commons

Ik was wel bekend met het begrip CC. De voorwaarde die aan 23 dingen is verbonden is dat je je aan naamsvermelding houdt bij gebruik. Gevonden onder het kopje Over ons. Bij Flickr heb ik gezocht naar textielontwerpers. Ik vond de mooiste bij de Art League school. Om "verdachte" teksten te vinden had je vroeger Quotefinder en tegenwoordig is dat plagiarisme.net. Ik vind wel dat je dingen kan gebruiken van anderen, ik doe dat zelf ook regelmatig, maar je moet je wel realiseren hoe veel energie er in gestoken is. Als ik een boek bespreek verdien ik geld met het werk van een ander. Maar dat is niet helemaal waar, want ik lever wel commentaar en denk er over na, zodat dingen ook weer verder komen. het is hele complexe materie. Ik help anderen bijvoorbeeld weer om te beslissen of ze dat boek wel/niet willen lezen, ook belangrijk voor de schijver.

woensdag 6 februari 2013

Pinterest

Dat was wel even een openbaring. Niets zo makkelijke als een account aanmaken bij Pinterest en zoeken maar (dat zal het succes ook wel  verklaren). Ik had reizen, humor, film, muziek en boeken, stofontwerpen  gemaakt en ben wat gaan zoeken. Hoorde van een collega dat een foto die zij op Pinterest had gezet al was gebruikt bij Omroep Max en een Amerikaanse schrijver enz. Wat een raar idee. Lijkt me helemaal niet alleen maar leuk.Ik heb over die beeldcultuur een heel dubbel gevoel. Aan de ene kant weet je dat mensen gelokt worden door mooie/interessante beelden.Aan de andere kant krijg ik het gevoel van kleuters die met zijn allen alleen nog naar prentenboeken zitten te kijken. Je bent zo weer een uur verder met alleen maar plaatjes kijken. Als ik lees dat het niveau van lezen en rekenen daalt in het onderwijs ben ik bang dat er een verband is. Dat mensen zichzelf veel te weinig dwingen om diep na te denken over dingen en dat verstrooiing het belangrijkste in het leven wordt. (lees het boek van Carr, Het ondiepe, er maar op na). Ik denk wel dat de bibliotheek  wat met Pinterst in de categorie  Film, muziek boeken. Elke maand een nieuwe Pinterest pagina met nieuwe titels. Tenslotte richten we ons met de retail ook op de bredere middenlaag van klanten die niet gericht naar boeken zoeken, maar gedachteloos in de bibliotheek zich "laten verleiden". Maar misschien ben ik te somber en kunnen we ook zo nog kritische burgers voortbrengen. 

dinsdag 5 februari 2013

Mediawijsheid

Wel toevallig dat ik het onderdeel Mediawijsheid bestudeer op Safer internet day! Ik zit te balen van het feit dat ik twee keer achter elkaar ben gezakt voor de mediawijsheidquiz! Maar wat een vreemde vragen; wat zijn meubi?, in hoeveel % van de gezinnen wordt bijna niet over internet gesproken?, enz. Zelfs over de I van Iphone, Ipad, Itunes moest ik even nadenken (interactive of ik), evenals trouwens de koffietafel waar ik de vraag voorlegde. Over de rol van de bibliotheken als coach, gids en leerinstituut heb ik een blog geschreven op www.bibliotheekblad.nl/gastblog , de serie Uit het leven avn een bibliothecaris. Ik heb vreselijk moeten lachen om det filmpje "waar is Chris?". Wel goed dat verder duidelijk wordt uigelegd dat de digitale kloof allang niet meer gaat om wel of geen toegang tot internet, maar om kritisch om kunnen gaan met informatie, beter leren zoeken, vaardiger worden in het gebruik van internet en op de hoogte zijn van de gevaren van sociale media (de eerste keer dat ik echt facebook gebruikte, maakte ik een kapilate blunder). Activiteiten in de week van de mediawijsheid voor de bibliotheek: basiscursus Klik&Tik, cursus tips voor het vinden van leuke boeken op internet. Toevallig heb ik die vraag naar leuke/goede boeken een paar keer gehad aan de balie.

vrijdag 1 februari 2013

Apps

De afgelopen maand heeft er bij mij een revolutie plaats gevonden. Sinds 1 januari heb ik ten eerste draadloos internet laten installeren en ik heb via mijn abonnement op de NRC een Ipad in mijn bezit. Ik weet niet wat ik meemaak! Afgelopen weken heb ik voor het eerst zitten chatten met mijn zoon in Amerika, zitten skypen, foto's gemaakt met de Ipad (die ik nog wel moet versturen, daar moet ik nog even op studeren). Heel veel zitten facebooken enz. Maar waar ik natuurlijk mee begonnen was, was het installeren van een aantal Apps op mijn Ipad. Ik heb nu weeronline, nu.nl, youtube, facebook, uitzending gemist, ns. Door deze les heb ik wel weer wat ideeen gekregen voor andere apps, zoals google, wikipedia, linkedin. De Ipad moet nu ook mee op elke vakantie zodat ik ten eerste mijn krant digitaal kan lezen, maar ook openingstijden van musea kan bekijken of hotelapps. Moet er natuurlijk wel overal wifi zijn, maar de meeste hotels hebben dat, alhoewel niet altijd gratis. Mijn zoon moet daar in Amerika behoorlijk wat voor betalen. De echte grote revolutie, het feit dat ik nu voor het eerst in mijn leven echt alleen woon, wordt opgeheven door de Ipad. Op de bank met bordje even kijken wie er online is en dan even chatten. Net of je aan tafel met iemand zit te kletsen. Ik begrijp nu ook geloof ik wel een beetje de hysterie van al die apple-fans (en dat ze een nacht van te voren op een stoep gaan slapen om als eerste zo'n nieuw apparaat te kopen). Wat een apparaat. Hij doet allerlei dingen die ik wil al zelf!! Maar het schijnt dat Apple over zijn hoogtepunt heen is, las ik in de krant. Ik ben in ieder geval weer een stuk opgeschoten in de digitale wereld door mijn Ipad.

dinsdag 29 januari 2013

Crowdsourcing en crowdfunding

Wat een bijzondere projecten komen er allemaal voorbij bij voordekunst.nl , vooral De eenzame fietser sprak me erg aan. Ook de projecten van Paulien van Vliet vond ik inspirerend. De bedragen lopen van 25 tot 1000 euro. Dat ligt binnen de mogelijkheden van iedereen. Voor het laagste bedrag krijg je kaartjes, voor het hoogste een eigen bedrijfsfilmpje. Ook niet gek, lijkt me. De site tenpages.com van Suzanne Buis kende ik al. Die had ik een keer als gast gehad in mijn radioprogramma, Lezenoplocatie.De site velehanden.nl vond ik zo leuk, dat ik misschien na mijn pensionering iets mee wil doen. Ik heb ook een oude gepensioneerde archivaris die ik ga tippen over deze site. Hij is een kenner. De crowdsourcing oefening voor de bibliotheek moet nog even indalen. Dat komt later.